μονόσειρος

-η, -ο

1. αυτός που έχει μία μόνο σειρά

2. φρ. «μονόσειρο ιστίο»

ναυτ. ιστίο που φέρει μία μόνο σειρά, ώστε σε περίπτωση κακοκαιρίας να ελαττώνεται η επιφάνειά του, ιστίο με μία μπίντα, όπως είναι τα ημιόλια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + σειρά].